Heusden

Zoals beloofd plaats ik nog enkele dagen wat berichten over Schotland met foto’s genomen met een vaste lens (50 mm kleinbeeld, voor de liefhebbers)
We beginnen terug met de voetbal, namelijk de open training van de rode duivels.
Dit was heel fijn, je staat dus zeer dichtbij en met zeer weinig publiek. Je ziet Hazard op blote voet het plein afhinkelen en ’s avonds komt dan het bericht dat hij gekwetst is. De “oude” klassevoetballers (je herkent ze toch) zitten tussen de supporters en staan open voor een babbeltje.
Het grappige is dat je dan mensen ontmoet en dezelfde dag die nog 4 of 5 keer tegenkomt.
In het stadion vond ik het straf dat het plein enkel door een muurtje van 0,5 meter hoog is afgeschermd en de stewards enorm vriendelijk en hulpvaardig waren.

Hopelijk lukt het nu om het filmpje te posten en is het werkbaar.
Niet alleen een geweldige Schotse verteller maar tevens een mooie gelegenheid het Duits en Engels eens te vergelijken.

Eindelijk terug thuis en eindelijk een echt toetsenbord om te posten.
Bedankt aan al onze supporters vooral Maarten, Erwin en Jeroen, aan onze chauffeurs Patrick en Frank en aan onze partners maar hier vooral voor Lut die onze kaarten nog geregeld kreeg.
Ik sluit het Schots avontuur af met enkele foto’s genomen de laatste dag.
Typisch moderne Schot: doedelzak met action hero-camera
Het typische schots ruitje dat echt overal in terugkomt.
En natuurlijk de laatste reisfoto’s van mijn 3 makkers.
Zelden heb ik van een streek – land gezegd: ‘Hier kom ik nog eens terug” maar Schotland staat met stip genoteerd om terug te bezoeken, ….., maar ditmaal met de familie.

Ik ga de volgende dagen nog regelmatig wat foto’s posten van Schotland genomen met mijn kleine camera. Natuurlijk voorzien van de nodige korte commentaar.

Net de Dungeon-Journey gedaan.  Een geweldig griezel spektakel met auteurs die hun publiek meetrekken in het verhaal van de familie Bean en het duo Burke and Hare. De ene waren kannibalen, de andere lijkenpikkers.
Daarna lekker gegeten bij Jimmy Chung.

We zijn nu in de luchthaven,  het zal dus de laatste post worden tot in België.  Sjeels.

Vandaag in Edinburgh wat rondgedoold.  Een vruchteloze tocht naar souveniers.
Wel hebben we de eerste “kan” studenten van de dierenartsen gezien. Blijkbaar was vandaag hun doopdag en mochten ze als indianen verkleed en met een oranje t-shirt door Edinburgh hotsen.
In een pub geraakten we aan de praat met enkele oudere koppels, bleek dat zij woonden in Nederlands Heusden, hoe groot is de kans dat dit kan gebeuren?

Nog even een klein ontbijtje en dan mogelijk nog een ondergrondse dungeon-tocht. En dan “home we come”

Hoe hoger naar het noorden hoe “platter” het taalgebruik. Om de 5 woorden het woord fuck in een of de andere vervoeging.  Het klinkt een beetje raar als je het meer afgeborstelde Engels hoort van unief-stad Edinburgh. 
De schapenherder gisteren daarentegen sprak duidelijk mooi Engels, ik probeer dit filmpje op you tube te posten.
Maar ondanks de rauwheid van taal vinden we de contacten met de locals in dit plaatsje het meest authentiek.
Langs het riviertje hier stonden verschillende geschonken zitbanken.  Blijkbaar geeft men bij overlijden niet enkel geld aan familie of overheid maar schenkt men regelmatig iets aan de gemeenschap (alle, dat hebben ze mij toch wijsgemaakt)

Een klein tochtje gemaakt aan loch Katherine. Varen met de stoomboot zagen we niet zitten.  Wel ontzettend veel kleine irritante mugjes. Mooie natuur.
Nu zitten we in Callander een typisch Schots dorpje.

Al geweldige landschappen zien voorbijglijden. Eerste halte “wool center”, prachtige uitleg van de gids met een mooie demonstratie met zijn border collie. Nog even een typische pub in en dan naar loch catharina.