Koop bij de lokale handelaar

Koop bij de lokale handelaar

Thuis heb ik bij de paplepel binnengekregen dat wij bij de lokale handelaars moesten kopen.
In 2009 heb ik op vakantie een Rotterdammer ontmoet die het jammer vond dat alle kleine winkels verdwenen en dat bij hem er alleen nog maar friet-chinezen waren. Tevens waren alle grote winkelstraten gevuld met Blokkers, Kruitvatjes, H&M, …. Ik zei hem dat bij ons er nog veel unieke winkels waren.
Maar als ik nu eerlijk ben. Wat is bij ons al verdwenen waarvoor niets in de plaats is gekomen. Deze ken ik zelf nog: 4 verfwinkels, 3 slagers, 5 café-tjes, 2 fotowinkels, 1 juwelier, 3 wasserettes, 1 buurtwinkel, tabakswinkel, 2 drukkerijen, speelgoedwinkel, ….
Toch poog ik zoveel mogelijk om bij lokale handelaars te kopen. Waarom? Voor de perfecte service die ik daar krijg. …………….
En soms wordt dat beloont met een prijsje. Zoals de ballonvaart die ik heb gewonnen bij de aankoop van een grasmachine bij Hendrik Claes.
Samen met mijn promotor van de middenstand (mijn vader!) heb ik daardoor een mooie ballonvaart kunnen maken. Dank je Hendrik, dank je SABO.

De start
Een haas heeft nut

Een haas heeft nut

Gisteren mijn ‘verplichte’ jaarlijkse uitstap naar het veen. De hoogmis van de atletiek te Limburg. Bij de 5000 meter vielen me 2 dames op. Zij hadden een verschroeiend tempo en liepen snel uit op de rest. Het waren de Amerikaanse Shelby Houlihan en Flanagan Shalene, die perfect werk leverde als haas. Door o.a. dit knap hazenwerk van Flanagan won Shelby in een nieuw nationaal record van 14:34.45.

Hup Kroatie Hup

Hup Kroatie Hup

Normaal gezien blijft het me gelijk wie de finale van het WK wint als de Belgen niet meedoen. Nederland, Duitsland, Spanje, …, maakt niet uit als ze maar mooi voetbal spelen.

Nu supporter ik echter voor Kroatië. Omdat ze voetballen, de underdog zijn en geweldige supporters hebben (zoals de Schotten).
Toen Italië tegen Brazilië speelde in Amerika was ik voor Brazilië, omdat zij tijdens het toernooi gevoetbald hadden en Italië de hele tijd het “Catenaccio” had gepromoot. Een slaapverwekkend voetbal dat wel resultaten haalde maar dat voor voetballiefhebbers funest is. Ik vond dat Italië tijdens de finale de eerste keer echt voetbalde. Ze verloren terecht de wedstrijd op basis van hun prestaties tijdens het toernooi en niet op basis van de finale. Ik hoop nu op hetzelfde voor Frankrijk. (ik mag toch een beetje chauvinistisch zijn niet?)

In mijn foto zitten 2 kleine foutjes. Een straffe gast die dat kan ontdekken!

Niet Van Antwerpen ?

Niet Van Antwerpen ?

Op 18 mei 2018,  viel voor mij de NVA van haar troon. In een interview in de standaard (zie stukje hierboven) gaf De Wever aan dat Antwerpen de “soufleur” van de politieke macht was te Brussel en hierdoor o.a. enorme budgetten zoog naar stad Antwerpen. Ik begin me meer en meer af te vragen wie nog op de NVA stemt.
– Vakbondsmensen al niet
– Mensen die voor het koningshuis zijn ook niet
– Hoofddoekdragertjes best ook niet
– tegenstanders van nucleare energie ook al niet
– en dan vergeet ik nog de belangrijkste groep: Niet Van Antwerpen !
Vroeger droeg ik de Volksunie een zeer warm hart toe; met politiekers als o.a.: Frieda Brepoels, Hugo Coveliers en Hugo Schiltz. Helaas zie ik nu een partij die zich laat vangen in het machtsspel. Door je te “verkneuteren” als een andere partij de mist ingaat of op achtervolgen staat door je one-liners te ontkrachten en vervolgens je eigen verwezenlijkingen  als een “Goebbels” opvoert.  Jezus-Maria, dat alle politieke partijen eens stoppen met stigmatiseren en kleineren van de anderen. Stop de kleutertuin en wordt volwassen. Wees staatsmannen (M/V/X) en neem je verantwoordelijkheid. Dat je dan niet meer herkozen wordt (cfr. Tobback jr.) so what, daarom is er een vangnet achter je carrière. Alle partijen zijn hiervoor gevoelig. Macht erotiseert blijkbaar.

Luister eens naar de mensen op straat. Men weet niet meer op wie men moet stemmen. Men is moedeloos.
Ik wil geen Belgische Trump. Ik wil een positief-realistisch beleid gevoerd door “vakmensen” met een grote dossierkennis en met ballen aan hun lijf M/V/X!

Heusden ontmoet Iran

Heusden ontmoet Iran

Het is weer WK voetbal. Ditmaal in Rusland. Ik zal niet bij het supporterslegioen zitten in Rusland. Wie waarschijnlijk wel enkele wedstrijden gaat meepikken is Darya Safai. Iemand die ik ben beginnen te volgen op facebook, ik vermoed na een artikel van “Let Iranian women enter the stadions”. Mijn interesse in de Perzische cultuur en mensen werd na het lezen van de boeken van Azar Nafisi getriggerd.

Voordat ik Darya Safia kende en volgde op facebook had ik haar al ontmoet . Dat was in september 2013 in Schotland tijdens de wedstrijd van de Rode Duivels tegen Schotland. Ik had haar toen gefotografeerd omdat zij met haar gezelschap als een gezellige ambiancegroep overkwam (en natuurlijk omdat ze ook fotogeniek zijn!). Jaren later kreeg ik van haar bevestiging dat zij het inderdaad op de foto was. Haar warme antwoord bevestigde mijn gevoel dat ik had over deze vrouw.

Eind januari stelde Darya zich kandidaat voor de NVA. Ik vond het jammer dat ze zich kandidaat stelde bij een politieke partij. Persoonlijk vind ik dat als criticus-lobby’er-journaliste je je niet politiek mag binden. Nu zal men sneller in haar artikels de link naar de NVA maken, terecht of niet, dat laat ik in het midden. Het is trouwens al gebeurd.

Toch hoop ik dat Darya Safia in de politiek sneller kan bereiken waarvoor ze nu al zo lang ijvert en niet alleen in Antwerpen (zie mijn nog volgend artikel). Hopelijk loopt ze geen desillusie op zoals sommige, vergeef me de uitdrukking, witte konijnen voor haar.

Gelukkig heeft ze voor de verkiezingen nog het WK-voetbal!
En ik laat me voor één keer, zoals de politieke partijen, vangen in het uitspelen van wij/zij: “Wij worden wereldkampioen!”

Ik ben fotograaf !

Ik ben fotograaf !

Terwijl ik vroeger, 30 jaar geleden, op kleine festivalletjes meestal de enige was met een fototoestel, struikel je tegenwoordig over de fotografen aan het podium.

Het grote verschil is dat ik vroeger:

  • als ik voor kleur koos, ik diafilm prefereerde, want die kon je goed “oppompen” naar een hogere ISO.
  • moest kiezen tussen zwart-wit of kleur want ik had maar 1 goede camera
  • ik maar +/- 68 foto’s op een optreden kon maken (elke foto-dia koste mij extra geld)
  • niemand dezelfde avond vroeg of hij/zij de foto’s al mocht zien
  • ik minstens een weekje moest wachten totdat ik het resultaat van mijn foto’s zag

En net dat laatste was voor mij de magie van fotografie. Bij de fotograaf je pakketje opendoen en snel je diafilm tegen het licht houden om te zien of de belichting al goed was. Of het ultieme genot, in de donkere kamer je foto zien verschijnen als je je blad in de ontwikkelaar legt.

Ik besef heel goed dat ik wat betreft analoge fotografie nog niet aan de enkels kom van de nog oudere ‘rakkers’ van mijn fotoclub. Ze laten me zelfs achter bij het digitale gebeuren. Waarom? Omdat zij dingen zien. Geloof je me niet? Kom dan naar de tentoonstelling “Natuurlijk” van Projecta in CC Muze (www.muze.be) dit van 15 juni t.e.m. 1 juli.  Mijn concertfoto’s zijn wel de beste van de hele club, …., niet zo moeilijk als je de enige bent in dat genre 😉 . (Blinden, eenoog, koning, weet je wel)

Trouwens het mooie van deze tentoonstelling is dat de vrouwen van va-Art van Bolderberg meedoen met prachtige aquarelwerken.

.

Einde van een tijdperk

Einde van een tijdperk

Nadat vorig jaar ook de stem van de brandweer op haar welverdiende pensioen ging, stopt nu ook de dispatching bij de brandweerpost te Heusden. Gisterenavond werd de laatste dienst als centralist gedaan door onze collega Erdi Hakyemez. Sinds de oprichting van de brandweer in 1957 is er 24/24 en 7/7 permanentie geweest.
Door de zonevorming is dit nu gecentraliseerd in de post te Hasselt. Gelukkig hebben wij met Eric en Maarten (van onze post) bekwame collega’s die daar de zaak mee draaiend houden.
De ambulance permanentie op de kazerne blijft gelukkig behouden.
Is dit nu jammer? Natuurlijk wel, de lokale gebondenheid verdwijnt. Maar dit is een niet te stoppen evolutie. Het gebeurd over al de sectoren heen. Kijk maar naar fusies tussen bedrijven, gemeenten, …

In al deze sectoren gebeurd dit onder het mom van professionalisering of kostenbesparing.
Professionalisering klinkt goed, maar zeg je dan niet dat het vroeger amateuristisch was.
Kostenbesparing slaan op directe middelen, je zegt eigenlijk dat je met dezelfde middelen meer kunt. Dit kan door een hogere efficiëntie. Er is echter een verschil tussen efficiëntie (middelen) en effectiviteit (doeltreffendheid)!  Helaas kun je bij deze kosten-baten analyse beide kanten perfect verdedigen met dezelfde bovenstaande termen……Excuseer, ik liet me even verleiden tot wat filosofisch gekronkel.

Aan mijn oude collega’s centralisten, gepensioneerd of actief, hartelijk bedankt voor jullie inzet de vorige jaren.
Aan de collega’s van de nieuwe zonale dispatching: “Ik ben ervan overtuigd dat jullie dat goed gaan doen, TOP”.
 

Bravo Boulevard 2018

Bravo Boulevard 2018

Gisteren was het Bravo Boulevard in het CC Muze. Dit is een organisatie tussen CC MUZE, Kiwanis Zolder-Terlaemen & vzw De Droomboom. De opbrengst gaat naar sociale projecten waarbij kinderen centraal staan. Dit jaar is dat, naast vzw De Droomboom, het Berenhuis.

Omdat wij het berenhuis een meer dan warm hart toedragen, waren mijn dochter en ik gaan helpen als vrijwilliger (Parkingcontrole). Gelukkig was onze dienst om 21.00 uur afgelopen en konden we nog enkele uurtjes meegenieten van dit kei-leuk festival.  We hebben de optredens van “black cat biscuit” en van “Boulevard Vinyl” nog kunnen meepikken. Lokale bands en ongelofelijke sfeermakers.

Een aanrader voor volgend jaar.
Maar wees op tijd als je niet meer dan 200 meter wilt lopen of geen gebruik wilt maken van de schuttle-dienst. Het beste doe je zoals “Erwin, one-liner, VdB” kom met de fiets.

Proficiat aan de organisatie en aan de wijze oude man aan de inkom, wees volgend jaar wat strenger. 😉 

7de jaar veiligheid op bezoek

7de jaar veiligheid op bezoek

Vandaag kregen we de jongens en meisjes van het 7de jaar veiligheid van Genk en Heusden-Zolder op bezoek.
Ze hadden de rest van de week al elke dag een andere kazerne van onze zone bezocht. Daar maakten ze kennis met gaspakken, waterarmaturen, bevrijdingen, …. Wij hadden het genoegen om de PPMO-testen (jaarlijkse conditietest brandweermannen) af te nemen en ze kennis te laten maken met de dakset. Om de dag mooi te vullen hadden we er de ladderproef bijgenomen.

Al mijn collega’s waren aangenaam verrast door de ijver en inzet van de deelnemers. Ze wisten van aanpakken en sommigen hebben grenzen verlegd. Nogmaals aan hen, een welgemeende dikke proficiat. We hopen jullie ooit nog te verwelkomen als onze collega’s bij de brandweer, …, liefst van al in onze post natuurlijk.

Hieronder de link naar de rest van de foto’s.

https://www.dropbox.com/sh/mlf2bcdwcs4lnxo/AACBnTti8u819uOyvu52ShU4a?dl=0

Dag van de zorg

Dag van de zorg

Vandaag was het de dag van de zorg. Het Sint Franciscusziekenhuis te Heusden-Zolder deed ook mee.  Wij waren daar met een ambulance en de kleine bevrijdingswagen. Tussen dit ziekenhuis en de brandweerpost in onze gemeente is er een nauwe samenwerking. Voor deze dag van de zorg was er, ondanks de koude, een zeer grote opkomst. Het publiek kreeg er een unieke inkijk in de werking van het ziekenhuis. Buiten deden we samen met de mensen van spoed een demonstratie van een gecontroleerde bevrijding. Mijn dank aan al de enthousiaste deelnemers die dit op vrijwillige basis deden.