DE Wedstrijd
Zelfs voor een niet zo’n doorwinterde voetbalfan als mijn makkers is dit een unieke ervaring. Iemand die zegt dat zoiets je koud laat, die kan ik echt niet begrijpen. Je wordt gewoonweg meegezogen in de sfeer.
Op weg naar het stadion met de trein, dolle ambiance, zelfs als je tussen de geweldige Schotse supporters bent beland. Aan de overkant van het perron een bende Belgen, heel leuk met het plaatje Brazilie, het zwaaien met hun klokkenspel moest echt niet voor mij.
En ook niet voor de vrouwelijke supporters.
Binnen in het stadion waren zitplaatsen maar die waren de hele wedstrijd (en ervoor) een optie. Voor het binnengaan werd mijn rugzakje gecontroleerd op verboden middelen. Het zou niet de laatste keer zijn deze vakantie dat ik gecontroleerd wordt 😉
Vocaal was de Belgische supportersgroep duidelijk de meester in het stadion. Bij Schotse volklied werd eventjes heel stil geluisterd, niemand durfde te fluiten, vervolgens volgde een luid applaus.
De wedstrijd zelf was patat erop. En als kers op de taart kwamen de spelers na de wedstrijd de supporters groeten. Kompany zat trouwens met zijn vrouwtje in het vak langs ons.